Zarzuty od nakazu zapłaty są, podobnie jak sprzeciw od nakazu zapłaty, środkiem zaskarżenia, który wnosi się do sądu po to, by zaskarżyć nakaz zapłaty.

 

W tym miejscu warto wspomnieć tylko, że sprzeciw od nakazu zapłaty to środek odwoławczy w sprawach, w których wydawany jest nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Zarzuty od nakazu zapłaty, natomiast, są środkiem zaskarżenia w sprawach, w których wydano nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym. Będziesz więc od razu wiedział jakiego rodzaju środek odwoławczy powinieneś złożyć po otrzymaniu z sądu nakazu zapłaty, bo każdy nakaz zapłaty będzie stosownie zatytułowany: "nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym" lub "nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym".

W tym miejscu, trzeba wspomnieć o szczególnych skutkach jakie wywołuje nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym. Jest on bowiem, sam w sobie tytułem zabezpieczenia, co oznacza, że po jego otrzymaniu wierzyciel może uzyskać zabezpieczenie swoich roszczeń, kierując odpowiedni wniosek do komornika, domagając się np. zajęcia rachunku bankowego dłużnika.

Dodatkowo, nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym na podstawie weksla lub czeku jest natychmiast wykonalny po upływie terminu do zapłaty wynikającej z niego należności. Nie ma przy tym znaczenia nawet zaskarżenie nakazu przez dłużnika poprzez wniesienie zarzutów od nakazu zapłaty. Oznacza to, że niezależnie od tego, czy sprawa będzie się dalej toczyła czy nie, wierzyciel będzie mógł wyegzekwować od dłużnika zasądzone nakazem zapłaty pieniądze.

Powyższe uwagi pokazują jak bardzo trudną procesowo sytuację ma dłużnik, jeśli otrzyma nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym. Tutaj nie ma już sytuacji podobnej do postępowania upominawczego, gdzie po skutecznym wniesieniu sprzeciwu, nakaz zostaje uchylony i wychodzi z obiegu prawnego. Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, choć może zostać zweryfikowany w zwykłym postępowaniu rozpoznawczym, to jednak przez całe postępowanie, pozostaje w mocy i rodzi określone skutki prawne, wzmacniając pozycje wierzyciela i ograniczając możliwości dłużnika.

Chcąc odwołać się od nakazu zapłaty musisz skrupulatnie przestrzegać terminu 14 dni do złożenia zarzutów od nakazu zapłaty w sądzie.

 

Jeden dzień opóźnienia spowoduje odrzucenie zarzutów. Zarzuty powinny zostać złożone osobiście w siedzibie sądu lub przez pocztę. Wysyłając pocztą zarzuty od nakazu zapłaty dniem ich złożenia w sądzie będzie dzień, w którym nadasz list na poczcie.

W tym miejscu warto wspomnieć, że sąd ma obowiązek doręczyć pozwanemu (dłużnikowi) nakaz zapłaty. Jako, że sąd wydaje nakaz zapłaty zawsze na posiedzeniu niejawnym, tzn. bez udziału stron, dla dłużnika, moment otrzymania nakazu zapłaty jest pierwszym zetknięciem się ze sprawą sądową. I to właśnie w tym momencie dłużnikowi rozpoczyna się 14-dniowy termin do złożenia zarzutów od nakazu zapłaty. Pamiętaj, że jeśli odbierzesz nakaz zapłaty z sądu, to jest to jedyny czas na to, aby kwestionować obowiązek zapłaty zasądzonej należności.

Złożenie zarzutów od nakazu zapłaty nie powoduje uchylenia nakazu zapłaty, a jedynie wszczyna procedurę sądowej weryfikacji podstaw wydanego nakazu. Powód (wierzyciel) może w tym czasie np. uzyskać zabezpieczenie na majątku dłużnika lub w niektórych sytuacjach przeprowadzić skuteczną egzekucję roszczenia. Porównując nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym i nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, trzeba, zatem zwrócić uwagę na to, że w tym pierwszym przypadku nie ma sensu podejmowanie obrony w celu odroczenia egzekucji. Taki skutek możemy uzyskać w przypadku postępowania upominawczego, ale już nie w przypadku postępowania nakazowego. Skarżenie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, poza zupełnie wyjątkowymi sytuacjami, ma więc sens tylko wtedy, gdy rzeczywiście dysponujemy takimi argumentami obrony, które pozwolą na oddalenie powództwa.

Składając zarzuty od nakazu zapłaty, dłużnik musi także liczyć się z tym, że jego środek zaskarżenia zostanie przyjęty do rozpoznania po jego opłaceniu. Opłata od zarzutów jest liczona jako 3/4 opłaty sądowej za daną sprawę nie mniej niż 30 zł, przy czym opłata sądowa zawsze wynosi 5% wartości przedmiotu sporu. Upraszczając, trzeba powiedzieć, że za zarzuty od nakazu zapłaty zapłacisz 3,75% głównej należności, o którą toczony jest spór. Kwota opłaty nie bęzie jednak niższa niż 30 zł.

Dla przykładu wnosząc zarzuty od nakazu, którym sąd zasądził kwotę 10.000 zł, będzie trzeba wnieść opłatę w wysokości 375 zł. Przykład drugi: jeśli nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym zasądzono kwotę 55.000 zł, kwota opłaty sądowej od zarzutów wyniesie 2063 zł (z obliczeń wynika kwota 2062,50 zł, ale zawsze dokonuje się zaokrąglenia w górę do pełnego złotego).

1. oznaczenie sądu, który wydał nakaz zapłaty,
2. oznaczenie Powoda i Pozwanego wraz z ich adresami i ewentualnie pełnomocnikami
3. oznaczenie rodzaju pisma (zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym)
4. wszystkie zarzuty jakie nasuwają się po przeczytaniu pozwu
5. uzasadnienie zawierające argumentację prawną i wyjaśnienie zarzutów
6. dowody na poparcie przytoczonych okoliczności
7. podpis

Zarzuty powinny być sporządzone na urzędowym formularzu jeżeli pozew był sporządzony na takim formularzu. Pamiętaj o podpisaniu zarzutów od nakazu zapłaty, oraz o złożeniu ich w dwóch egzemplarzach (po jednym dla Powoda i dla sądu. Jeżeli stron w postępowaniu jest więcej, to odpowiednio więcej powinno być złożonych także egzemplarzy środka zaskarżenia, tak, by sąd mógł je rozesłać każdemu z uczestniczących w postępowaniu podmiotów).

Ponadto na uwagę zasługuje szczególna sytuacja, która powstaje wtedy, gdy nakaz zapłaty wydany został na podstawie weksla. Kłopot w takiej sytuacji związany jest z samym charakterem zobowiązania z weksla. Jest ono oderwane od podstawowego stosunku prawnego, dlatego zwykle uzasadnienia pozwów zawierających wniosek o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla są bardzo lakoniczne i zawierają jedynie informacje o wekslu, jego wypełnieniu i treści. Dłużnik, który chce w takiej sytuacji powoływać się na okoliczności związane ze stosunkiem podstawowym, w którym weksel in blanco był jedynie formą zabezpieczenia, musi mocno sie nagimnastykować i wykazać, że w danej sytuacji sąd powinien zastanowić się nad stosunkiem podstawowym czyli np. umową pożyczki czy kredytu.