Dla naszych czytelników jest jasnym, że pomagamy dłużnikom. Pomoc taka wiąże się często z koniecznością angażowania się w postępowania egzekucyjne po stronie dłużników, co wiąże się przeważnie z tym, że z komornikami rozmawiamy z intencją jak tu uchylić nakaz zapłaty i nie zapłacić nic, albo jakby to zrobić, żeby zapłacić jak najmniej. Zdarzają się jednak takie wyjątkowe sytuacje, jak zawnioskowanie i wspieranie egzekucji z majątku banku, który jest dłużnikiem naszego klienta.

Prowadziliśmy już kilka takich postępowań o stwierdzenie nieważności umowy kredytowej powiązanej z walutą CHF, w których wygrywaliśmy z Bankiem spore pieniądze dla naszych klientów, ale Bank nie kwapił się do tego, aby zapłacić swojemu dłużnikowi zasądzone prawomocnie świadczenie. Trochę dziwna sytuacja, że bank nie reaguje na wezwanie i nie płaci tego, co jest oczywiście należne konsumentom. Ale w końcu chcącemu nie dzieje się krzywda. Jeśli bank chce ponieść koszty egzekucji, to proszę bardzo. Nie trzeba nikogo przekonywać, że poprowadzenie egzekucji z majątku banku, który prowadzi działalność w Polsce nie jest żadnym problemem. Komornik w mig jest w stanie ustalić numer konta bankowego i zająć odpowiednią sumę zdeponowaną na tym koncie. Tym bardziej dziwić musi podobne zachowanie banków.

Opiszę tutaj jeszcze jeden bardziej dziwaczny przypadek, który może też mieć znaczenie dla wielu naszych zwykłych klientów, którzy borykają się z prowadzoną przez komorników przeciwko nim egzekucją. Otóż, bowiem Reiffeisen Bank International AG po tym jak przeprowadziliśmy skuteczną egzekucję z jego majątku, a komornik, oprócz wszystkich dochodzonych przez nas kwot zajął także odpowiednie kwoty tytułem swojego wynagrodzenia oraz kosztów postępowania egzekucyjnego, podjął spóźnioną nieco refleksje, że koszty egzekucji mogą być duże i dotkliwe dla niego.

Komornik po otrzymaniu naszego wniosku egzekucyjnego dokonał zajęcia rachunków bankowych w NBP oraz BNP Paribas S.A. Dłużnik (bank) podjął korespondencję w tym zakresie, a jednocześnie na rachunek bankowy Komornika wpłynęły środki z tytułu zajęcia rachunku bankowego Banku. Kkomornik wydał postanowienie w trybie art 816 kpc o ukończeniu egzekucji oraz ustalił koszty postępowania w wysokości 10% egzekwowanego świadczenia. Nie spodobało się to Bankowi, który takie postanowienie zaskarżył domagając się względniejszego potraktowania i obciążenia go opłatą egzekucyjną o wartości 3% egzekwowanego świadczenia.

W tej sprawie jesteśmy widzami spektaklu. Nie emocjonuję się sprawą, bo nie ziębi ani nie grzeje mnie to jaką opłatą ostatecznie Bank zostanie obciążony. Dlatego przytoczę w tym miejscu tylko argumentację obu stron sporu. Argumentację, która może zostać użyta przez każdego dłużnika i każdego komornika w każdym postępowaniu egzekucyjnym.

Zatem, przechodząc do rzeczy, zauważyć trzeba, że zgodnie z art. 27 ust 1. ustawy z dnia 28 lutego 2018r. o kosztach komorniczych w sprawie o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik ściąga od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 10% wartości egzekwowanego świadczenia. Zgodnie zaś z ust. 2 jeżeli dłużnik, w terminie miesiąca od dnia doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, wpłaci do rąk komornika lub na jego rachunek bankowy całość lub część egzekwowanego świadczenia, komornik ściąga od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 3% wartości tego świadczenia. Przepis art. 27 ust 1.nie nakłada na komornika obowiązku doręczania dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji w każdej sprawie, ani nie wymaga wstrzymania się z dalszymi działaniami egzekucyjnymi, w tym z dokonaniem zajęcia. W przypadku, gdy po dokonaniu zajęcia komornik uzyska sumę potrzebną dla zaspokojenia wierzyciela, odpada możliwość zastosowania art. 27 ust 2. powoływanej ustawy i jednocześnie możliwość zastosowania względniejszej dla dłużnika wysokości opłaty egzekucyjnej.

W istocie więc chodzi o to, czy do wyegzekwowania świadczenia w sprawie dochodzi poprzez zajęcie rachunku bankowego (lub inne zajęcie) czy też przez dobrowolną zapłatę dokonaną jednak już po wszczęciu egzekucji. W przedmiotowej sprawie spór polegał na tym, że po wszczęciu egzekucji komornik dokonał skutecznego zajęcia należności na jednym koncie należącym do dłużnika, przy czym jeszcze pieniądze nie spłynęły na konto komornika, a w międzyczasie dłużnik, zrealizował przelew ze swojego innego konta na konto komornika. Takiej argumentacji w naszym sporze uzywa Bank i znalazła ona zrozumienie u referendarza, który w pierwszej instancji rozpatrzył skargę na czynność komornika polegającą na naliczeniu opłaty egzekucyjnej w zbyt wysokiej kwocie. Sprawa będzie miała dalszy ciąg, bo komornik odwołał się dążąc do zachowania opłaty w wysokości stosunkowej opiewającej na 10% wyegzekwowanego świadczenia.

Sprawę prezentuję trochę jako ciekawostkę, ale także jako wskazówkę dla dłużników, którzy czytają naszego bloga. Na pewno warto zastanawiać się nad tym co zrobić zaraz po otrzymaniu od komornika zajęcia wierzytelności na koncie bankowym, albo zaraz po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. W pierwszej kolejności koniecznym jest ocenienie czy nakaz zapłaty na podstawie którego prowadzona ma być egzekucja może zostać wzruszony, ale zaraz w drugiej kolejności, po tych pierwszych ustaleniach dotyczących nakazu zapłaty i postępowania sądowego, należy ocenić czy można zredukować koszty dłużnika.